W poprzednim tekście wspomnieliśmy o drewnianych świątyniach, które niegdyś budowano. Miało to miejsce przede wszystkim w Europie, w różnych krajach.
Do najbardziej znanych należą świątynie norweskie, określane w historii architektury mianem kościołów klepkowych (stavkirke). Warto nadmienić, że wybitne osiągnięcia w tej materii można odnotować także w Polsce.
Na listę dziedzictwa UNESCO wpisano między innymi drewniane kościółki w południowej Małopolsce, znajdujące się w kilku niedużych miejscowościach – w tym w Binarowej oraz Lipnicy Murowanej. Są one uznawane za cenny zabytek w skali Europy i świata.
Nie są to zresztą jedyne nasze dobra, które na tę prestiżową listę trafiły. Są to również chociażby średniowieczny zespół miejski Torunia, który zauracza wspaniałą architekturą i doskonale odrestaurowanymi budowlami.
Nie sposób zapomnieć też o Starym Mieście w Warszawie oraz w Krakowie. Łącznie na „polskiej” liście UNESCO znajduje się 14 pozycji.
Cała lista może być znakomitym kompasem dla międzynarodowych wypraw śladem najwspanialszych obiektów z całego świata.
